De laatste missie
Na negen helikopteruitzendingen sloot Arthur zijn missieloopbaan af in Irak
Wie een leven lang bij de krijgsmacht werkt, komt op nogal wat plekken. Zo vloog luchtmachter Arthur als broekie met een Alouette III boven een van de zeven wereldwonderen, het Cambodjaanse tempelcomplex Angkor Wat. Onlangs sloot de inmiddels 59-jarige in Irak zijn missiecarrière af met het Chinookdetachement. “Tegen mijn kleinzoon zou ik zeggen: kies een vak, een specialiteit, bijvoorbeeld de Technische Dienst en ga bij de luchtmacht.”
Op een withouten kast in de woonkamer staan twee van Arthurs liefdes in één beeld gevangen. Zijn kleinzoon van net twee jaar oud, glimlachend naar de fotocamera. Achter de kleine staat een Chinook-transporthelikopter geposteerd in het Nationaal Militair Museum in Soesterberg. “Elke keer als hij een helikopter ziet, roept hij: ‘Opa! Opa!’”
Arthur is sinds enkele weken weer in Nederland na zijn uitzending in Irak.
Hoofd Onderhoud bij 298 Squadron eerste luitenant Arthur moet er een beetje om lachen. Maar wie zijn staat van dienst kent, snapt de link dondersgoed. Bijna zijn hele werkzame leven draait om helikopters. Alleen tijdens Arthurs beginjaren bij de luchtmacht werkte hij met het jachtvliegtuig NF-5. “Ik trok al gauw naar de helikopters. Dat is veel mooier, daar kan je veel aan sleutelen.”
Alouette III
Opendagen van toenmalig buurman Vliegbasis Soesterberg wakkerden al op piepjonge leeftijd het vliegvirus bij de geboren en getogen Soesterberger aan. Met zijn technische achtergrond was werken bij de Technische Dienst (TD) van de luchtmacht dan ook een eenvoudige optelsom.
"Het voelde alsof we aan het freewheelen waren"
Hier leerde Arthur in de jaren negentig alles over de 77 Alouettes III die Nederland ooit had. Defensie zette deze eenmotorige helikopter veelzijdig in voor verkenningen, licht transport en gewondenvervoer. Zo ook in Cambodja, waar de techneut in 1992 zijn eerste VN-vredesmissie draaide. “Met een klein clubje van veertien luchtmachters en drie Alouettes vlogen we ter ondersteuning van het Korps Mariniers. Prachtig was dat. Het voelde alsof we aan het freewheelen waren.”
Vervlogen tijden: met deze kleine bezetting vloog de luchtmacht met drie Alouettes III in Cambodja.
Wereldwonder
Op zijn keukentafel slaat Arthur fotoboeken open. Een van de fraaie platen hangt uitvergroot op zijn gang. “Hier vlogen we in de Alouette over Angkor Wat.” Hij zegt het droogjes. Maar menig toerist zou er tegenwoordig een fortuin voor neerleggen om te vliegen over wat ook wel het achtste wereldwonder wordt genoemd. “De techneut en vlieger vlogen altijd met z’n tweeën. Vaak nam de TD’er in de cockpit ook het stokje van de vlieger over en lag de besturing van de Alouette dus in mijn handen. Dat kun je je nu niet meer voorstellen…”
"Hier vlogen we in de Alouette over Angkor Wat"
Vanaf de grond is Ankor Wat al indrukwekkend, maar vanuit de Alouette is het zicht al helemaal imposant.
De luchtmachters en mariniers sliepen in bruine boogtenten op een geïmproviseerd kampement in de rimboe. Luxe zoals airconditioning en mobiele telefoons was er destijds natuurlijk nog niet in de vochtige en bloedhete jungle. En het eten? “We aten eerst zes weken voer uit blik. Nou, dat hoef je ons luchtmachters echt niet te vertellen”, grijnst Arthur. “Dus wij reden – met toestemming van onze leidinggevende – in een Range Rover naar collega’s net over de grens met Thailand. Daar haalden we eten, heel veel vlees. Daarmee gingen we bij terugkomst barbecueën. Die mariniers stonden er wel even van te kijken, ja.”